'अर्थपूर्ण जीवनाचा समाजात शोध' घेण्यासाठी २००६ साली डॉ. अभय आणि डॉ. राणी बंग यांनी तरुणांसाठी विकसित केलेली शिक्षणप्रक्रिया म्हणजे 'निर्माण'...

समाजात सकारात्मक बदल घडवून आणण्यासाठी विविध समस्यांचे आव्हान स्वीकारणा-या व त्याद्वारे स्वत:च्या आयुष्याचा अर्थ शोधू इच्छिणा-या युवा प्रयोगवीरांचा हा समुदाय...

'मी व माझे' याच्या संकुचित सीमा ओलांडून,त्यापलीकडील वास्तवाला आपल्या कवेत घेण्यासाठी स्वत:च्या बुद्धीच्या,मनाच्या व कर्तृत्वाच्या कक्षा विस्तारणा-या निर्माणींच्या प्रयत्नांचे संकलन म्हणजे "सीमोल्लंघन"!

निर्माणबद्दल अधिक माहितीसाठी - http://nirman.mkcl.org; www.facebook.com/nirmanforyouth

Monday, 27 June 2016

डॉक्टर - जिथे गरज आहे तिथे...

सोलापूर च्या शासकीय महाविद्यालयातून वैद्यकीय शिक्षण पूर्ण केल्यानंतर सुजाता व शिवाजी या दोघांनीही आपला बाँड पूर्ण करण्याचा निर्णय घेतला, आणि आदिवासी / ग्रामीण भागात वैद्यकीय अधिकारी म्हणून रुजू झाले. त्यांच्या या निर्णयाबद्दल त्यांच्याच शब्दात...

निर्माण ६.२ शिबिरामध्ये नायनांच्याआरोग्य स्वराज्यया सेशन नंतर एक डॉक्टर म्हणून काम करण्याची क्षमता तपासण्यासाठी माझ्या वैद्यकीय शिक्षणानंतर (UG नंतर) MOship करणं हा माझ्या करिअरचा महत्त्वाचा भाग आहे हे जाणवायला लागल होतं. पुढे वर्षभर सगळे विरोध करत असतानादेखील मी या निर्णयावर ठाम राहिले. सोलापूरमध्ये एक वर्ष केलेल्या इंटर्नशिपचा आता खूप फायदा होत आहे. मी हायपरटेन्शन, डायबिटीजचं (स्क्रीनिंग व उपचार, तसेच गरज असल्यास रेफरल) अस काम सुरु केलंय.
तुम्ही DP ची गोळी (BP ची गोळी) सुरू केल्यापासून बरं वाटतंय, हे तुमच्यासाठी आणलंयअसं म्हणत पेशंटने फणसाचे गरे मला दिले. मी भारावून गेले. महिला पेशंट म्हणतातमॅडम, बरं झालं तुम्ही आलात, आता मोकळेपणाने बोलता येतंहे सगळ ऐकून मला खूप बर वाटतं, उत्साह येतो. येत्या दिवसात खूप शिकायला मिळणार आहे. सरकारी योजनांचं काम जवळून पाहण्याची त्यांच्यासोबत काम करण्याची चांगली संधी मला मिळाली आहे.
सुजाता पाटील, (निर्माण ६)
PHC, खानापूर, ता. हवेली, जिल्हा पुणे

मी इंटर्नशिपनंतर MOship करेल असं कधी वाटलं पण नव्हतं. म्हणजे तसा कधी मी विचार पण केला नव्हता. पण जशी जशी इंटर्नशिप संपत आली तशी माझी MOship करण्याची किंवा त्याबद्दल विचार करण्याची मनाची तयारी झाली. सुरूवातीला वाटलं MOship नाही करायची आत्ता, अभ्यास ठीक सुरु आहे, तर तो तसाच सुरू ठेवू आणि PG ची तयारी करू. पण नंतर अचानक मन बदललं, घरी विचारलं आणि घरच्यांनी पण या निर्णयाला पाठींबा दिला. मी गडचिरोलीला येईल अस स्वप्नात पण वाटलं नव्हतं. दिग्विजयमुळे इकडे येण्याचा निर्णय घेतला. आम्हाला सोबत काम करायचं होतं, पण पोस्टिंग एकाच ठिकाणी मिळाली नाही. दोघेही नाराज झालो, पण आता काहीही झालं तरी अर्ध्यातून सोडून जायचं नाही अस ठरवलं.
सुरवातीचा एक आठवडा खूप अवघड गेला, जेवणाची नीट सोय नव्हती आणि इकडे लोकांशी जुळवून घ्यायला वेळ लागला. पण नंतर आपला निर्णय चुकला नाही आणि आपण योग्य जागी जिथे गरज आहे तिथे काम करतोय हे जाणवायला लागलं. आता मी इथलाच झालो आहे. गडचिरोली जिल्हा खूप डेंजर आहे असं ऐकलं होतं, त्यामुळे सुरवातीला घरून थोडा विरोध झाला; पण माझे वडील मला भेटायला आले, आणि त्यांना पण धानोरा खूप आवडला. माझ्याकडे सांगण्यासारखे खूप अनुभव आहेत, ऐकायला तुम्ही माझ्या धानोऱ्यात नक्की या.
शिवाजी खोसे,
(Rural Hospital, धानोरा, जिल्हा गडचिरोली)

No comments:

Post a Comment